شناخت ضرورت‌های آموزش استفادة مجدد از پساب‌ها (در بخش کشاورزی) در کشور

نوع مقاله : مقاله علمی

نویسندگان

1 1. دکتری عمران (مدیریت منابع آب)، استادیار دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

2 2. کارشناس ارشد مهندسی شیمی (انرژی و محیط زیست)، دانشگاه تهران

چکیده

در این پژوهش، به ‌منظور شناسایی مشکلات ناشی از ضعف دانش گروه‌های ذی‌نفع در حوزة بازیافت پساب، نظرسنجی به روش دلفی از کارشناسان و متخصصان انجام گرفت. از نظر کارشناسان، مهم‌ترین عاملی که ممکن است سبب مقاومت گروه‌های مردم در برابر استفاده از پساب‌های تصفیه‌شده باشد، «نگرانی‌های بهداشتی» است. این عامل خود ریشه در «بی‌اعتمادی به نهادهای متولی» و همچنین «ناآگاهی از فرایندهای تصفیه» دارد. کارشناسان، مهم‌ترین مشکل در استفاده از پساب‌های تصفیه‌شده توسط کشاورزان را نگرانی آنان دربارة «تولید محصولات ناسالم» می‌دانند که ممکن است نگرانی «فروش محصولات» را در پی داشته باشد. به عقیدة کارشناسان، این مسائل بیشتر ناشی از «ناآگاهی‌ از استانداردهای کیفی آب آبیاری» و «ناآشنایی با فرایندهای تصفیة فاضلاب» است. «ضعف دانش تخصصی» کارشناسان و متخصصان نهادهای مسئول و «ناآشنایی با دانش و فناوری‌های نوین» نیز به «تصفیة ناکارآمد پساب» منجر شده است و به‌ همراه «نداشتن شناخت از نگرش‌های عمومی»، به اجرای ناکارآمد پروژه‌های استفادة مجدد از پساب منجر خواهد شد. به نظر کارشناسان، نخستین عامل در همراهی سیاست‌گذاران و قانون‌گذاران با پروژه‌های بازیافت پساب، از نظر وضع قانون‌های مورد نیاز و تأمین منابع مالی، ایجاد «درک صحیح از توسعة پایدار» در آن‌ها و آگاهی آنان از «فایده‌‌های اقتصادی- اجتماعی» طرح‌های بازیافت پساب است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Identifying Training Needs in Agricultural Wastewater Reuse

نویسندگان [English]

  • Mohsen Masoudian 1
  • Mostafa Davoudinejad 2
1 Department of Irrigation, Faculty of Agricultural Engineering, Sari University of Agricultural Sciences and Natural Resources, Sari, Iran
2 Department of Irrigation, Faculty of Agricultural Engineering, Sari University of Agricultural Sciences and Natural Resources, Sari, Iran
چکیده [English]

This study aimed to identify problems arising from lack of knowledge in interest groups about wastewater reuse and Delphi survey was conducted. According to experts, the most important factor that may cause the public resistance against the use of treated wastewaters is “health concerns”. This factor may be resulted from “lack of trust on the responsible organizations” and “ignorance about treatment processes”. Experts believed that the main concern for the use of treated wastewater by farmers is their concerns about production of “unhealthy crops” that could affects on “products market”. According to experts, these problems can be caused by “lack of farmer’s awareness about quality standards of irrigation water” and “unfamiliarity to the wastewater treatment processes”. On the other hand, “lack of skill” in experts in responsible organizations and “unfamiliarity about new sciences and technologies”, resulting in “inefficient wastewater treatment” and together with “lack of understanding about public attitudes”, lead to inefficient implementation of wastewater reuse projects. According to experts, first factor affecting policymakers and regulators sights about wastewater recycling projects to ratify necessary legislation and funding, is giving an “understanding about sustainable development” to them and inform them about “socioeconomic benefits” of wastewater recycling projects.

کلیدواژه‌ها [English]

  • culture building
  • Delphi
  • public attitude
  • Training
  • Wastewater
  • Reuse
[1].    Wegelin-Schuringa, M. (2001), Public awareness and mobilization for sanitation. In: P. Lens, G. Zeeman and G. Lettinga (eds.): Decentralized Sanitation and Reuse. Concepts, systems and implementation. London: IWA Publishing, 534-551.
[2].    United Nations Environment Programme (UNEP) (2004), WATER AND WASTEWATER REUSE, United Nations Environment Programme and Global Environment Centre Foundation.
[3].    Cross P (1985). Heath aspects of night soil sludge use in agriculture and aquaculture. Part I: Existing practices and beliefs in utilization of human excreta. Duebendorf, International Reference Centre for Waste Disposal (Report No. 04/85).
[4].    Edwards P (1992). Reuse of human waste in aquaculture: a technical review. Washington, DC, United Nations Development Programme, World Bank Water and Sanitation Program.
[5].    Crook J et al. (1992). Guidelines for water reuse. Cambridge, MA, Camp Dresser & McKee, Inc.
[6].    Helmer R, Hespanhol I, eds. (1997). Water pollution control – a guide to use of water quality management principles. London, E & FN Spon on behalf of the United Nations Environment Programme, Water Supply and Sanitation Collaborative Council and the World Health Organization.
[7].    UKWIR (2005). Frameworks for developing water reuse criteria with reference to drinking-water supplies. London, United Kingdom Water Industry Research Limited (UKWIR Report Reference No. 05/WR/29/01).
[8].    Bridgeman J (2004). Public perception towards water recycling in California. The Journal, 18(3):150-154.
[9].       مشایخی، ع.، فرهنگی، ع.، مؤمنی، م. و علیدوستی، س. (1384)، «بررسی عوامل کلیدی مؤثر بر کاربرد فناوری اطلاعات در سازمان‌های دولتی ایران: کاربرد روش دلفی»، فصلنامه مدرس علوم انسانی، ویژه‌نامه مدیریت.
[10].    ایمانی جاجرمی، ح. (1379)، «آشنایی با روش دلفی و کاربرد آن در تصمیم‌گیری»، فصلنامه مدیریت شهری، شماره 1، جلد 1.
[11].    احمدی، ف.، نصیریانی، خ. و اباذری، پ. (1387)، «تکنیک دلفی: ابزاری در تحقیق»، مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی، 8 (1): 185-175.
[12].    United Nations Environment Programme (UNEP) (2002). Capacity Building for Sustainable Development: An Overview of UNEP Environmental Capacity Development Activities, Division of Environmental Policy Implementation (DEPI), Kenya.
[13].   Schutte, C.F. (2001) ‘Managing Water Supply and Sanitation Services to Developing Communities: Key Success Factors’, Water Science and Technology Vol44, No. 6 pp. 155-162.