%0 Journal Article %T ارتقای بازدهی فرایند هوازی- ته‌نشینی- بی‌هوازی در کاهش حجم لجن در راکتور ناپیوستة متوالی %J نشریه بازیافت آب %I دانشگاه تهران %Z 2423-3455 %A زارع, سید سجاد %A نظیف, سارا %A مهردادی, ناصر %D 2015 %\ 04/21/2015 %V 2 %N 1 %P 71-80 %! ارتقای بازدهی فرایند هوازی- ته‌نشینی- بی‌هوازی در کاهش حجم لجن در راکتور ناپیوستة متوالی %K برش مکانیکی %K حرارت‌دهی %K کاهش حجم لجن %K OSA %K SBR %R %X از جمله روش‌های کاهش حجم لجن تولیدی در فرایندهای لجن فعال، فرایند هوازی- ته‌نشینی- بی‌هوازی (OSA: Oxic Settling Anoxic) است. در این فرایند، با واردکردن لجن در حوضچه‌ای بی‌هوازی پیش از ورود به مخزن هوادهی، حجم لجن تولیدی کاهش داده می‌شود. به‌دلیل امکان استفاده از این روش در تصفیه‌خانه‌های لجن فعال موجود، کاربرد آن در کاهش لجن رو به توسعه است. در این تحقیق، امکان بهبود بازدهی فرایند OSA در کاهش حجم لجن مازاد فرایند راکتور ناپیوستة متوالی (SBR: Sequencing Batch Reactor) با حرارت‌دهی و اختلاط مکانیکی بررسی می‌شود. با استفاده از پایلوتی آزمایشگاهی و با قرار‌دادن مبدلی حرارتی درون حوضچة OSA دمای لجن تا 50، 70 و 90 درجة سانتیگراد افزایش می‌یابد. همچنین، در مرحلة بعد یک راکتور اختلاط مکانیکی در ولتاژهای مختلف جایگزین مبدل حرارتی می‌شود. با استفاده از فرایندOSA ، میزان تولید لجن 24 درصد کاهش ‌می‌یابد و درصد حذف  CODاز 90 به 86 درصد می‌رسد. در حالت استفادة همزمان از  OSAو حرارت، بیشترین کاهش در حجم  لجن به 48 درصد می‌رسد. همچنین، با اعمال تنش برشی به لجن،  تولید لجن 34 درصد کاهش می‌یابد. کیفیت جریان خروجی (مقدار COD و TSS) در حالت استفاده از OSA تغییرات ویژه‌ای ندارد، ولی با استفاده از حرارت و برش مکانیکی تا حدودی کاهش می‌یابد. %U https://wrj.ut.ac.ir/article_53828_5faa13a66e76c264829e5bd7cc857236.pdf